آنها برای انجام این کار بسیار سخت دستمزد خیلی کم دریافت می کنند. هر ساله ده ها نفر که به کولبری مشغول هستند توسط شلیک مستقیم نیروهای نظامی ایران کشته می شوند یا به دلیل گیر افتادن در برف و سرمای شدید دچار سرمازدگی و یخ زدگی می شوند یا به دلیل سقوط از صخرهها می میرند و یا با مین های که دولت ایران در زمین ها گذاشته برخورد می کنند و با انفجار مین ها کشته می شوند یا دست و پاهاشان قطع می گردد. مناطق کورد نشین مرز ایران با عراق از توسعه نیافته ترین بخش های ایران به شمار می رود که مردم به دلیل نبود فرصت های شغلی و عدم سرمایه گذاری اقتصادی و عدم تخصیص زیر ساخت های اساسی مجبورند به شغل پر خطر کولبری بپردازند که کسب اندک درآمد آن در گروه به خطر انداختن جان فرد می باشد. کولبر ها در برف و سرمای طاقت فرسا یا گرمای سخت با بارهایی سنگین بر دوش و پس از طی پستی و بلندی ها زیاد در حال کسب درآمد برای گذراندن زندگی فقیرانه خود هستند. اکثر کولبران از روی ناچاری به این کار می پردازند در واقع کولبری محصول مستقیم فقر و بیکاری در مناطق مرزی کردستان است.

مسئله کولبری خلاصه ای از وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کردستان است. در ایران بین مناطق مختلف کشور از نظر رفاه مادی و امکانات اقتصادی تفاوت چشمگیری وجود دارد همه امکانات رفاهی و اقتصادی در استانهای مرکزی جمع شده ولی استان های مرزی کمترین امکانات را دارند این تفاوت ها نشان دهنده وجود عمیق نابرابری اجتماعی در جامعه می باشد. فرصت ها و امکانات لازم در اختیار مردم مرزنشین قرار نمی گیرد یعنی هرچه از کانون مرکزی قدرت در کلان شهرها دور می شویم به شهرهای مرزی می رسیم که خدمات و فرصت ها به شدت کاهش پیدا می کنند و دسترسی به زیرساخت و آموزش مهارت شغلی کاهش پیدا می کند. به دلیل نگاه امنیتی که حکومت به مناطق کردنشین ایران دارد سرمایه گذاری اقتصادی در این مناطق انجام نمی دهد و زیر ساختهای که لازمه توسعه این مناطق می باشد را به وجود نمیآورد. به کولبران هیچ نوع بیمه ای تعلق نمی گیرد و آنها در حمایت هیچ بیمه ای نیستند و این ناامنی کولبری را نشان می دهد. 

عدم توسعه یافتگی مناطق کردنشین ایران بیشتر به خاطر دیدگاههای امنیتی است که حکومت نسبت به این مناطق دارد حکومت در تمام این سال ها تلاش خود را به کار بسته تا مانع رشد و شکوفایی شهرهای کردنشین شود و نتیجه این سیاست عدم وجود اقتصادی پویا و حتی کارخانه مهمی در مناطق کردستان بوده که همین امر منجر شده که بیشترین نرخ بیکاری کشور را استان های کردنشین کسب کنند. کولبران به دلیل فقر اقتصادی شدید، بیکاری، تورم، نبود اشتغال، گسترش فقر، فشار اقتصادی، ممکن نبودن دسترسی به منابع درآمدی دیگر، اقتصاد ناکارآمد و غیره با دانستن تمام خطرات جانی که کولبری برای آنها دارد به اجبار کولبری را به عنوان تنها راه معیشت زندگی خود انتخاب می کنند.